جلوگیری از اتلاف منابع ناشی از اصطکاک و سایش می تواند از طریق شناخت روانکارها، انتخاب مناسب روانکار و ویسکوزیته، بهبود سیستم روانکاری و فیلتراسیون، آنالیز روغن و تحلیل آن و نیز روش صحیح انبارداری و نگهداری صورت پذیرد. در حالی که مهندسین و تکنسینهای فنی مشغول بهره برداری و تعمیر تجهیزات هستند، دانش فنی محدودی آنها را حمایت می کند و عموماً بر اساس تجربه گذشته خود اقدام می کنند و با مشکلات متعددی رو به رو هستند.
امروزه که تولید هر چه بیش تر ضمن کاهش هزینه های تعمیرات و تأمین قطعات یدکی بیش از هر زمانی مطرح گردیده است، مطمئناً صنایعی سربلند خواهند بود که از تمام جنبه های علم تریبولوژی استفاده کنند.
